Tagarchief: Santiago

Over Toeval

1 reactie

God is een definitie van de mens. Alles dat de mens niet be­grijpt is God. Alles dat de mens wel begrijpt is ontnomen aan God. Toe­val bestaat niet anders dan wellicht uit­slui­tend in dat hele kleine mo­ment vlak voor de vorming van het heelal en zelfs dat is nog maar de vraag [1].

Toen ik bovenstaande openingszin van Niet Naar Santiago en Weer Terug schreef [2] realiseerde ik me niet, dat het gevolg zou zijn, dat ik gezien zou worden als complottheoreticus.

Ik beschouwde – en beschouw nog steeds – de zin als een uitdrukking van mijn persoonlijke kijk op de natuur, op de wereld en op de geschiedenis, een link tussen bèta en alfa.

In de fysica bestaat zuiver toeval, in de geschiedenis niet.

Bij het beschrijven van geschiedenis – ook de contemporaine – hebben we alleen te maken met onvolledige informatie waardoor iets toevallig kan lijken, geen enkele geschiedenis is volledig, elke geschiedenis manipuleert, bewust of onbewust, de waarheid. Over dat verschil gaat dit blog.  En dit blog had ik veel eerder moeten schrijven maar dat lukte niet. Ik vond ook dat ik duidelijk genoeg was. Totdat Prediker zeurde.

Lees verder →

Bestaat Vaticaanse globale politiek?

1 reactie

This pressure [of the Catholic Church on American journalism] is one of the most important forces in American life, and the only one about which secrecy is generally maintained, no newspaper being brave enough to discuss it, although all fear it and believe that the problem should be dragged into the open and made publicly known.

George Seldes
1890 – 1995
Journalist and Dean of Investigative Reporters

(bron)

Recente discussies lijken zich toe te spitsen op het argument of het Vaticaan een echt politieke factor is, die geanalyseerd kan worden – moet worden – of dat denken over de Rooms katholieke kerk (het Vaticaan) als politieke factor moet worden afgedaan als belachelijk en samenzweerders denken.

Lees verder →

Kerkelijke macht en conservatisme

1 reactie

In mijn log over de Bevolkingspolitiek van de VS en het Vaticaan wordt duidelijk dat het Vaticaan een machtspositie heeft binnen landen, die niet bestaat tussen landen onderling. Het Vaticaan is een (natie)staat, een land, maar door haar religieuze positie is er duidelijk een andere verhouding. Als Nederland zich politiek zou bemoeien met de VS zou dat vermoedelijk inmenging in binnenlandse aangelegenheden worden genoemd[1], wellicht spionage of meer van dat soort kwalificaties. De verhouding van het Vaticaan met andere landen loopt via haar gelovigen, die het  Vaticaan, het geloof en haar moraliteit, belangrijker vinden dan die van het land waarin ze wonen. En de landen accepteren die inmenging. Vreemd genoeg.

Waar komt die verhouding vandaan, waar ligt de oorsprong en vooral hoe worden mensen overtuigd cq gecontroleerd in het handelen, conform de lijnen van het Vaticaan?

Lees verder →

Bevolkingspolitiek en de Roomse Kerk

4 reacties

 

Dit stuk is geschreven met dank aan su, reageerder bij Sargasso, die in een reactie op een stuk van mij de link naar NSSM 200 gaf. In 2007, dat wel… zo lang duurt het soms.

In 1996 werd een boek gepubliceerd over het falen van de bevolkingspolitiek van de VS: The Life and Death of NSSM 200 (TLDN). Begin jaren 70 had Richard Nixon een studie uit laten voeren (NSSM staat voor National Security Study Memorandum) naar de gevolgen van de bevolkingsgroei. De gevolgen werden ingeschat als zeer serieus. In Hoofdstuk 1 zet Nixon de toon:

Lees verder →

De Waarheid

1 reactie

Waarheid. Katholieken claimen de waarheid.

Katholieken dienen de waarheid uit te dragen. Vrijheid van godsdienst wordt getolereerd maar daar zijn een paar kanttekeningen bij te maken[1].

Ik heb al eerder gesteld dat er geen God is. Maar dat is een wellus/nietus discussie. Waar of onwaar.

Waarheid. Wat is waarheid [2].

Onlangs verscheen op Bij Nader Inzien een blog Waarom de vluchtelingenkwestie geen goud-wit-zwart-blauw jurkje is.

Een interessant stuk dat u best kunt lezen. Ook de tweede publicatie op Sargasso is de moeite waard. Het is hetzelfde stuk maar de commentaren zijn van een totaal andere orde. Beide commentaarlijnen zijn nuttig.

Lees verder →

Parijs 2015 en ik

Geef een reactie

The West won the world not by the superiority of its ideas or values or religion […] but rather by its superiority in applying organized violence. Westerners often forget this fact; non-Westerners never do.
Samuel P. Huntington, The Clash of Civilizations and the Remaking of World Order
(ht Mohammed Boubkari/Sargasso)

Gisteravond, drie kwartier nadat het gebeurde, hoorde ik het bericht over de aanslagen in Parijs. Het was  direct duidelijk dat dit groter was dan wat zich tot nu toe in de context van terrorisme en de oorlogen in het Midden-Oosten had gemanifesteerd. De Islamitische Staat claimt de aanslagen en Hollande stelt dat het een oorlogsdaad is.

In een reactie stelde Sarkozy dat het : ‘niet meer kan zijn zoals het was, de oorlog moet een totale oorlog zijn‘. Zonder het concept totale oorlog in zijn historische context te zetten (WOII) is dat een uitspraak die, als ze waarheid gaat worden, grote consequenties zal hebben. Voor Europa, voor de haar samenstellende landen en voor individuen.

Lees verder →

Het sterkste bolwerk

2 reacties

Validissima semper Christianitatis propugnacula betekent zoveel als “Het christendom is altijd het sterkste bolwerk”. Het is de voortitel van een artikel van Paul Srodecki “Zur Entstehung der Bollwerksrhetorik in Polen und Ungarn im Spätmittelalter und in der Frühen Neuzeit“. Het christendom als bolwerk tegen de islam, de Russische orthodoxie en alle vreemde culturen en hun legers.

Het concept van de antemurale Christianitatis – de voormuur (of buitenmuur) van het christendom – komt in de late middeleeuwen overal voor waar het Avondland-Latijnse cultuurgebied aan andere cultuurregionen grenst. Het christendom dat verdedigd moet worden.

Lees verder →

Josip Strossmayer en de onfeilbaarheid

Geef een reactie

De ontwikkeling van de kerk in de 19e eeuw heeft in 1870 geleid tot de onfeilbaarheid van de paus (hier het lemma uit de katholieke encyclopedie). De onfeilbaarheid zelf is een complex onderwerp, misschien kom ik daar later nog eens op terug, nu even niet.

De onfeilbaarheid van de paus is de culminatie van het absolute leiderschap van de bisschop van Rome binnen de Rooms katholieke kerk. Een leiderschap dat niet evident was en een evolutie kende van iets van 19 eeuwen. Een absoluut leiderschap ook, dat een contrapunt vormt met de neergang van het absolutisme in de 19e eeuw.

De onfeilbaarheid is ook binnen de kerk niet zonder slag of stoot geaccepteerd en het heeft nogal wat discussie gekend voordat tijdens het eerste Vaticaans concilie uiteindelijk werd besloten tot de onfeilbaarheid. Lees verder →

Ook maar iets over Griekenland

Geef een reactie

Een kort berichtje over Griekenland. Economen lijken het wel eens dat het niet goed is wat er gebeurt. Nobelprijswinnaars schrijven stukken waar dat in duidelijk wordt gemaakt: hier Amartya Sen en hier Joseph Stiglitz. Daarnaast heeft The Guardian een mooi stuk over Greece crisis could be a Sarajevo moment for the eurozone. Lees verder →